ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ο Ρα γέννησε τον εαυτό του. Για να μην είναι μόνος, έφτυσε και από το σάλιο του γεννήθηκε ο Σου, ο αέρας, και η Τεφνούτ, η υγρασία. Από την ένωση του Σου και της Τεφνούτ γεννήθηκε ο Γκεμπ, ο θεός της γης και η Νουτ η θεά του ουρανού.
Από τα δάκρυα του Ρα δημιουργήθηκαν οι πρώτοι άνθρωποι. Ο Ρα έπλασε τα βουνά, έφτιαξε τους ανθρώπους και τα ζώα, τον ουρανό και τη γη.
Κάθε πρωί ο Ρα σηκώνεται και διασχίζει τον ουρανό με τη βάρκα του, τη Σεκτέτ. Τη νύχτα τον καταπίνει η Νουτ και το πρωί τον γεννά ξανά.
Θανάσιμος εχθρός του Ρα είναι το φίδι, ο Άπωφης, που γεννήθηκε από τον σάλιο της Νηίθ, της μεγάλης μητέρας. Κάθε νύχτα ο Ρα πολεμά με τον Άπωφη, το φίδι του χάους.
Μερικοί πιστεύουν ότι ίσως κάποια μέρα ο Άπωφης καταφέρει να καταβροχθίσει τον Ρα. Τότε θα έρθει το τέλος του κόσμου. Άλλοι λένε ότι ο Ρα θα γίνει τόσο γέρος και τόσο κουρασμένος που θα ξεχάσει ποιος είναι. Τότε όλα θα χαθούν Και ίσως τότε ο Ρα να γεννήσει ξανά τον εαυτό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου